Στην εποχή μας ο διαλογισμός φαίνεται να είναι πολύ δημοφιλής, ειδικά με τον όρο γιόγκα. Όμως πολλοί λίγοι από εμάς γνωρίζουμε τι πραγματικά είναι… Μερικοί πιστεύουν ότι διαλογισμός είναι η συγκέντρωση σε κάτι, ενώ άλλοι νομίζουν ότι είναι ο οραματισμός μιας εικόνας που τους δίνει ηρεμία και ικανοποίηση. Άλλοι πάλι διαδίδουν ότι η γιόγκα έχει να κάνει με σωματικές ασκήσεις, πολλές φορές τόσο πολύπλοκες και δύσκολες, που δίνουν την εντύπωση ότι αφορούν ελάχιστους και καλογυμνασμένους
Στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι ασκήσεις δεν είναι διαλογισμός. Πρόκειται για τεχνικές που υποκαθιστούν το διαλογισμό, καθώς τις περισσότερες φορές δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν το στόχο τους: να περιορίσουν και τελικά να σταματήσουν εντελώς την ακατάπαυστη διανοητική δραστηριότητα. Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση ύπαρξης. Σε αυτή την κατάσταση, ο άνθρωπος είναι σε πλήρη εγρήγορση και ταυτόχρονα αισθάνεται απόλυτη ηρεμία. Ο νους του έχει αποφορτιστεί από τις περιττές σκέψεις, που αφορούν είτε στο μέλλον είτε στο παρελθόν. Ούτε και προϋποθέτει κάποια συγκεκριμένη δράση ή στάση του σώματος. Μπορεί κανείς να είναι σε κατάσταση διαλογισμού καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, ακόμα…. και την ώρα του ύπνου! Ο διαλογισμός είναι μια εσωτερική σιωπή του νου του, μια εμπειρία γαλήνης που επιτυγχάνεται μόνο όταν κανείς είναι στο παρόν. Τότε μπορεί να ανακαλύψει την αστείρευτη πηγή αγάπης, ειρήνης, χαράς και δημιουργικότητας, που βρίσκεται μέσα του. Κι αυτό μόνο σαν αρχή, για να του ανοίξει τον δρόμο προς την ολοκλήρωση, τη γνωριμία με τον Εαυτό, την πνευματική του υπόσταση. Για να επιτευχθεί η αληθινή κατάσταση διαλογισμού, χρειάζεται η αφύπνιση της κουνταλίνης. Αυτό είναι το πρώτο βήμα του αναζητητή, που θα του δώσει τη δυνατότητα να εισέλθει στην κατάσταση του διαλογισμού. Όταν συμβαίνει αυτό, βιώνει για πρώτη φορά την πραγματική γιόγκα, δηλαδή την ένωσή του με το πνεύμα και την πανταχού παρούσα δύναμη της θεϊκής αγάπης. Στην αρχή για λίγο, αλλά με την εξάσκηση το χρονικό διάστημα θα αυξάνεται ώσπου τελικά να γίνει μια μόνιμη κατάσταση: Μια συνεχής ένωση με το πνεύμα, την “αληθινή” φύση του. Στις 5 Μαΐου 1970, μια Ινδή Μητέρα, η Σρι Μάτατζι Νίρμαλα Ντέβι, παρουσίασε και στην Ελλάδα τη δική της μέθοδο διαλογισμού, την οποία ονόμασε “Αυθόρμητη Ένωση” (sahaja yoga). H ίδια εξηγεί:Η απόλαυση είναι δυνατή μόνο όταν είστε πέρα από το μυαλό σας. Με το μυαλό σας δεν μπορείτε ποτέ να απολαύσετε. Είναι σαν ένα μεγάλο φορτίο. Δεν θα λειτουργήσει, δεν θα βοηθήσει. Η απόλαυση έρχεται, όταν βρίσκεστε σε απόλυτη σιωπή, σαν σε μία λίμνη χωρίς κυματισμούς, εντελώς γαλήνια. Η αντανάκλαση όλων των δημιουργημάτων στις όχθες της λίμνης αντικατοπτρίζεται πλήρως μέσα στη λίμνη, δεν παραμορφώνονται καθόλου. Εάν υπήρχαν κυματισμοί, η εικόνα θα ήταν εντελώς διαφορετική και θα απείχε πολύ από την πραγματικότητα.
Καθώς η ίδια είχε σπουδάσει ιατρική στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λαχώρη, αλλά και με τις εξαίρετες πνευματικές της ικανότητες, την ατέλειωτη αγάπη για τον Άνθρωπο, την ακούραστη προσφορά της και το ανιδιοτελές έργο της, κατάφερε να δώσει “αυτοπραγμάτωση” σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο με την μέθοδο που ανέπτυξε. Είναι μια μέθοδος εύκολη και απλή, και όσοι την έχουν μάθει από την ίδια, μπορούν επίσης να… την “περάσουν παραπέρα”, όπως συνήθιζε να λέει:
Ένα κερί δεν ανάβει διαβάζοντας βιβλία που εξηγούν τι είναι η φωτιά, ούτε τραγουδώντας ύμνους που επαινούν τη φωτιά. Ένα κερί, ανάβει μόνο με ένα άλλο αναμμένο κερί…
Για να πετύχει η εμπειρία της αυτοπραγμάτωσης κι αργότερα του διαλογισμού, πρέπει να υπάρχει ειλικρινής και αγνή επιθυμία γνωριμίας με την πνευματική μας υπόσταση.
